اما توی این جامعه خاکستری وقتی خوب نگاه میکنی آدمایی رو پیدا میکنی که یک خورده فرق دارن.ایناها لباسهای سیاه وسفید پوشیدن تا رنگی بودنشونو مخفی کنن.آخه میدونین اینجا رنگی بودن جُرمه.
نمونش همین چند وقت پیش چند تا ازینا رو که دیگه از سیاه و سفید بودن خسته شده بودن و با لباسهای رنگی توی خیا بون اومده بودنو دنبال کردن.من که فقط فیلماشو دیدم.چندتا شونو تو هم خیابون ناکار کردن.چندتا شونم بردن کهریزک.اون سیاه وسفیدا میگفتند چون رئیس دانشگاه تهران -که میگن فامیلش رهبره -نتایج انتخابات رو تایید کرده پس همه باید خفه بشن.اون رنگی ها هم میگفتند ماچه کار به نتایج انتخابات داریم؟ مافقط تصمیم گرفتیم که هر روز با به تن کردن یک رنگ باحال هنجارشکنی کنیم-تازه امروزم نوبت سبزه-.اما اون خاکستری ها قانع نمیشدن و دنبال رنگیها میکردن.رنگیها بوق میزدنو خاکستری ها نمره هاشونو میکندند.رنگیها شعار مرگ بر رئیس دانشگاه تهران میدادنو خاکستری ها تیکه های مسِ داغ رو با سرعت زیاد به طرفشون پرتاب میکردند.
از لج سیاه و سفیدا رنگی ها قرار گذاشتند تا چند وقت با همین رنگ بیان بیرون.بزرگِ این رنگیها که یک آدم خیلی رنگ و وارنگی بود هم با نظر مریداش سبزپوش شد.از اونجایی که این این انسان بزرگِ رنگی قدیما عضو ارشد یکی از انجمن های زیرزمینی رنگی پوش ها بود تمام اعضای اون انجمن بزرگ که بینشون سیاست مدارای کارکشته ای هم بود به این جنبش سبز ملحق شد.
رهبر اون سیاه وسفیدا که دید اوضاع داره خیلی رنگ تو رنگ میشه و کاسه کوزَش داره به هم میریزه به ماموراش دستور داد تا بِرَنو همه اینها رو دستگیر کُنن.برای مجازاتشون هم باید هرچند شب یک بار بیانو مردم رو با حرف های مضحکشون بخندونن.تا به حال چند قسمتشو هم گذاشته.نمیدونین چقدر باحاله.
اصلا یه من چه که قصه اِنقلاب رنگی دارم براتون می گم. تماس فِرت
